Jakże dziwna jest ludzka natura. Sami siebie nie możemy zrozumieć. Innych tym bardziej.

Oto idę ze znajomymi, za moją namową, na przedstawienie. W luźnej, zabawnej formie opowiada o wyścigu szczurów, ludzkiej podłości, ale też i o miłości, która w takich warunkach może się pojawić. Mnie i setkom innych widzów w różnym wieku się podoba. I oto widzę, że znajomi, o zgrozo, w czasie przedstawienia, przeglądają na komórce wiadomości, w tym wyniki meczów, a w czasie przerwy dyskutują o samochodach i imprezie, na której mają się spotkać.

Jakże dziwna jest ludzka natura. Sami siebie nie możemy zrozumieć. Innych tym bardziej.

jarkwi
28.09.2018 r.